Omringd door echtgenoot Karel en familie is Annemiek Alferink (71) overleden op dinsdag 12 september. Haar uitvaart was dinsdag 19 september in de Boskapel. Samen met Karel was ze al actief als Boskapeller, in het koor en de liturgie, toen ze zich aansloot bij de Familia Boskapel, en zo FAN-lid werd. Tijdens het lezen en becommentariëren van Augustinus’ teksten op de familia-avonden kwam haar studie theologie regelmatig naar voren; ze was een kritische lezer. Een paar jaar later, tijdens het kapittel van de NL-OSA in mei 2006 sprak Annemiek haar bevestiging van verbondenheid uit met de Orde.
Ze was zuinig op haar speldje met het zegel van de OSA erop: “Deze en geen andere want deze is me opgespeld door de generaal.”
Annemiek is zes jaar voorzitter geweest van het FAN-bestuur. Pas toen ze in 2014 terugtrad als bestuurslid vertelde ze dat ze al enige tijd leukemie had. Daar sprak ze nooit over, tenzij je er speciaal naar vroeg; ze sloeg zich overal doorheen en bleef naar buiten toe een montere indruk maken. Een vrouw die veel van haarzelf vroeg zonder voor anderen veeleisend te zijn.
Annemiek hield van de goede dingen van het leven zoals lekker eten, kamperen, erop uitgaan. Ze genoot de laatste jaren van haar auto en liet anderen daarvan meegenieten. De laatste maanden ging haar conditie achteruit. Ze had met Karel volgend voorjaar nog hun 25-jarig huwelijk vieren. Die stip op de horizon bleek te ver.
Al is de dood bitter, toch is er troost; we sterven niet voor eeuwig.
Wij geloven in een leven na dit leven.
Augustinus:
‘Laat de smart verdwijnen waar zoveel troost is.
Laat de rouw worden verjaagd uit ons hart,
laat het geloof ons verdriet verdrijven’.
Marjette de Rechter en Ingrid van Neer