Wie zijn wij?
Onze groep bestaat sinds 1998. We zijn opgericht door Joost Koopmans osa, rector van de Boskapel, naar aanleiding van ideeën en gedachten, om niet te zeggen beleid, in de Nederlandse provincie van de Augustijnen. Vanaf het begin was duidelijk wat we waren: een groep die samen Augustinus las en samen vierde en bad, en toch was het ook niet altijd duidelijk. Wat betekent het om familia, familie te zijn, of is dat misschien niet het goede woord? Wat is onze rol?
Augustinus
Het eerste dat duidelijkheid biedt is Augustinus zelf. Ik denk dat de Augustijnse familie in brede zin, de ordes en congregaties, en ook de lekengroepen, blij mogen zijn met zo’n inspirerende figuur. Iemand die over 16 eeuwen heen mensen aanspreekt. Dat blijkt uit de steeds weer oplevende populariteit van zijn werken. De leden van onze groep zijn mensen die zich aangesproken voelen door Augustinus. Die is complex genoeg om heel verschillende mensen op heel verschillende manieren aan te spreken. Ik spreek even voor mezelf: toen ik overwoog lid te worden van de groep, dacht ik: dan moet ik nu eindelijk de belijdenissen eens lezen. Ik wist immers bijna niets van Augustinus. Ik las ze, en was verkocht. Zo ging dat bij mij, en bij de andere leden van onze groep ging het anders. Maar Augustinus spreekt ons aan. Even terzijde: soms spelen de 16 eeuwen die ons van Augustinus scheiden ons wel degelijk parten. Dan wordt het lezen, onder begeleiding, even studeren.
Familia
Het tweede dat duidelijkheid biedt is de groep zelf. Is het woord “familia/familie” niet te pretentieus? Kun je niet beter “vrienden” zeggen? Vriendschap is voor Augustinus en voor ons een belangrijk woord. Maar een belangrijk aspect van vriendschap is spontaniteit. Die spontaniteit is er zeker, maar er zijn ook andere dingen die ons binden. Hoe dat werkt, is ingewikkeld, en het zal voor iedereen ook weer net wat anders liggen. Maar je kunt ruwweg zeggen dat we ons verantwoordelijk voelen voor onze groep. En als je je verantwoordelijk voelt voor een groep, dan mag je op zoek naar andere woorden dan vriendschap. En al hebben we het zelf niet verzonnen, familie is dan een interessant woord. Christenen spreken elkaar vanouds aan als zusters en broeders, om uitdrukking te geven aan de band die hen bindt.
Maar wat doet zo’n groep dan? Ik denk dat onze “core business” is: vieren en bidden, en lezen en discussiëren. Lezen en discussiëren zoals Augustinus erover spreekt in zijn Belijdenissen: niet alleen om iets te leren, maar als iets om samen aan te groeien. Als oefening in gemeenschap ook. Maar als vieren en bidden, en lezen en discussiëren centraal staan, wil dat niet zeggen dat dat het enige is dat we doen. Of het enige belangrijke. We eten samen voordat we aan onze avond beginnen, of liever: we beginnen onze avond met samen eten. We organiseren uitjes, gaan samen naar studiedagen en andere bijeenkomsten, doen mee aan augustijnse activiteiten en helpen daar actief aan mee.
En vooral: we blijven in beweging!
Contactpersonen
Annemieke Pacilly (e-mail)