Op 11 maart 2023 is Leo van Klinken in alle rust op een natuurlijke wijze in het bijzijn van zijn beide dochters Karin en Laura overleden.
Sinds zijn vrouw Laura in 2018 was overleden was hij weduwnaar.
De jaren die volgden waren niet de makkelijkste. Toch vertelde hij mij op een gegeven moment met veel plezier in zijn stem dat hij weer een auto had gekocht.
Na het overlijden van Laura ontving hij veel steun van zijn dochters.
Laura en Leo waren trouwe en actieve leden van de Werkhofgemeenschap en van de FAN.
Al heel lang waren ze lid van de Augustinus leeskring in Werkhoven.
Leo als lezer en luisteraar met af en toe een vraag of opmerking die er toe deed.
De laatste jaren kwam hij niet meer in de leeskring, het was te vermoeiend en vroeg te veel aandacht en concentratie. Ook het bezoek aan de WHG werd steeds minder.
Op het laatst kwam hij wel eens samen met zijn dochter Laura.
Leo was in zijn werkzame leven beroepsmilitair. Hij diende onder andere in Nieuw Guinea en Indonesië. De vele tekenen van verdienste sieren zijn rouwkaart. Zelf heb ik hem er nooit over gehoord. Dat tekent zijn bescheidenheid, hij deed wat hij moest doen, hij was beschikbaar. Altijd In de twee-eenheid met Laura.
Op de rouwkaart verwoordt hij zijn verbondenheid met Laura.
‘Eerst was het samen
Toen alleen
Nu weer samen
En nooit meer alleen’
Trouw en aanwezig was Leo ook op de ontmoetingsdagen van de FAN.
Tijdens het provinciaal kapittel in 2010 sprak hij samen met Laura de belofte van verbondenheid uit bij de Orde der Augustijnen.
We gedenken een man die, bescheiden aanwezig, vertrouwen gaf en in vertrouwen en met waardigheid heeft geleefd.