Van 5 tot en met 7 oktober 2008 hield de Duitse provincie van de Augustijnen een bijeenkomst met als thema het augustijnse leven rond, en buiten de orde. In Nederland en in andere landen komen mensen samen rond conventen en activiteiten van de orde, en werken aan structuren voor een augustijnse lekenbeweging. In Duitsland is daar echter maar weinig van te merken; iets waar de Duitse augustijnen uitgebreid over wilden nadenken.
Wim Sleddens osa, lid van de commissie voor de leken van het generalaat van de orde, ondersteunde hen daarin en stelde voor bij die bespreking ook leken aan het woord te laten komen. Zo kwam het dat hij een uitnodiging aan de FAN kon overbrengen, die ertoe leidde dat een afvaardiging van vijf: Bettineke en Evert-Jan van der Werf, Jan van Swam (Lindenholt), Jonas van de Wiel (Eindhoven) en Karel Peijnenborg (Boskapel) naar de bijeenkomst in het augustijnerklooster in Messelhausen gingen. Wim Sleddens was ook aanwezig. We werden allerhartelijkst verwelkomd.
We dachten eerst dat we alleen op een bijeenkomst op dinsdagochtend een bijdrage zouden leveren, maar uiteindelijk bleek onze aanwezigheid bij het grootste gedeelte van het programma vanzelfsprekend. Zondagavond was de kennismaking in de grote groep (ruim 20 augustijnen), met het uitspreken van verwachtingen. Die liepen bij de augustijnen nogal uiteen: van “dit is een onderwerp waar we werk van moeten maken”, tot “hebben we hier eigenlijk wel behoefte aan”. Voorzichtigheid overheerste.
De maandagochtendbijeenkomst werd ingeleid door Wim Sleddens, die een uitgebreid overzicht gaf zijn eigen ervaringen met de augustijnse lekenbeweging, onder andere als oprichter en begeleider van de groep Lindenholt. Dit werd vol belangstelling ontvangen en bediscussieerd, een discussie waar wij ook bij betrokken raakten. Die discussie zou ’s middags voortgezet worden, wat ons in tijdnood bracht. Onze bijdrage (een stuk dat al een paar keer vaker dienst had gedaan) moest nog vertaald worden! In de pauze hebben we onze krachten gebundeld, maar tijdens de middagbijeenkomst hebben Jan en Jonas doorgewerkt aan de vertaling, die Jonas de ochtend daarop presenteerde.
Tijdens de bijeenkomsten, maar ook in de wandelgangen, ’s avonds en bij de maaltijden, werd de sfeer van het hartelijke welkom voortgezet en begonnen we ook een groeiend enthousiasme voor ons verhaal te merken. Niet alle bedenkingen verdwenen, maar vooral het feit dat we zo intensief en enthousiast met Augustinus zelf bezig waren maakte indruk. En dat gaf ons de bijzondere ervaring te zien en te horen hoe de Duitse augustijnen zelf zin in Augustinus leken te krijgen door ons verhaal! Misschien was het wat jammer dat er niet direct concrete stappen werden gezet richting een lekenbeweging, maar de keuze om eerst zelf aan verdieping te werken is zeker als eerste stap op die weg bedoeld. Toch kun je je afvragen of de Duitse augustijnen zichzelf op dit punt niet wat onderschatten.
De afsluitende bijeenkomst met terugblik had een heel andere toon dan de kennismaking. Vrijwel iedereen had het gevoel dat er iets belangrijks gebeurd was. Wij werden uitgebreid bedankt en kregen elk een kaars en een fles voortreffelijke Messelhäuser Kloster-Geist (uit eigen boomgaard). Maar wat ons vooral bij zal blijven is het gevoel: wat geweldig dat we hier bij aanwezig mochten zijn en er een bijdrage aan hebben kunnen leveren.
We wensen de Duitse augustijnen veel succes op hun ingeslagen weg!
Karel Peijnenborg
(foto’s Evert-Jan van der Werf)